جات تو خونه خالی می مونه

امروز بعد مدتها   دوتایی نشستیم به تماشای برنامه  مورد علاقه بچگیامون 

 خونه مادربزرگه ...

چقد دوست داشتیم این برنامه رو, مادربزرگم مادربزرگ قدیم الان خونه مادربزرگه صفای قدیمو نداره خونه مادربزرگه الان آپارتمانه و استخر و لابی داره و هرچند هم کهwifii مفتی  داشته باشه حال نمیده ...امروز اون قسمت جدایی مخمل از هاپو کومارو رو نشون میداد  مخمل هندی میخوند  با هاپوکومار 

برای شنیدنش اینجا رو ببینین

آها تا یادم نرفته ی دیالوگ قشنگم قبل از خوندن این شعر بین مخمل و هاپو ردو بدل شد  اگه ننویسم پست ناقصه اصن حیفه 

دیالوگ مخمل و هاپوکومار

مخمل: نمی شه بمونی؟ آخه اگه بری جات تو خونه خالی می مونه.

 هاپوکومار: مخمل کوماراهه، زندگی همینه، یک روز آمدن کرتاهه، یک روز هم رفتن کرتاهه ...

17

دهه شصتیا یادش به بخیر

دهه شصتیا باید خوب یادشون باشه اون تیتراژ برنامه کودک و نوجوانو ما که کلی خاطره داریم اون وقتا  وقتی کاری پیش میومد همه بچه ها میرفتن و یکی تو خونه میموند که زمانی برنامه شروع میشه اطلاع رسانی کنه همیشه هم این وظیفه  به من واگذار  میشد و من هم با کمال میل میپذیرفتم

حالا وقتی تیتراژ میومد بنده بدو بدو میرفتم و با فریاد که بدوین پک پک شرو ع شد و همه با شنیدن فریادم بدو بدو میومدند و کوپ (این صدای نشستن دسته جمعی برو بچه ها بود) و با چه عشقی میخکوب میشدند پای برنامه و تا آخر تماشا میکردن

 بچه های خونه ما به این تیتراژمیگفتن پک پک و به گفته‌ی آقای شوهر بچه های خونه‌ی اونا میگفتن پک پک دی دی دی

ما اول تیتراژو میگفتیم و اونا آخرشو 

چه دنیای بود دنیای بچگی ما دهه شصتیا  برای یاد آوری اون روزا و دیدن  تیتراژ  کلیک کنید